Carmela
S. Bruni - S. Palomba
Carmela
S. Bruni - S. Palomba
Stu vico niro nun fernesce maje
e pure ‘o sole passa e se ne fuje.
Ma tu stai llà, addurosa preta ‘e stella,
Carmela, Carmè!
Tu chiagne sulo si nisciuno vede
e strille sulo si nisciuno sente,
ma nun è acqua ‘o sanghe dint’ ‘e vvene,
Carmela, Carmè!
Si ll’ammore è ‘o cuntrario d’a morte,
e tu ‘o ssaje;
si dimane è surtanto speranza,
e tu ‘o ssaje,
nun me può fà aspettà fin’ a dimane,
astrigneme ‘int’e braccia pe’ stasera,
Carmela, Carmè!