Reginella
L. Bovio - G. Lama
Reginella
L. Bovio - G. Lama
Te si fatta na vesta scullata,
‘nu cappiello cu ‘e nastre e cu ‘e rrose,
stive ‘mmiezzo a tre o quatto sciantose,
e parlave francese, è accussì?
Fuje ll’autriere ca t’aggio ‘ncuntrata?
Fuje ll’autriere, a Tuleto, ‘gnorsì.
T’aggio vuluto bene a te,
tu m’ ‘e vuluto bene a me!
Mo nun ce amammo cchiù,
ma ‘e vvote tu
distrattamente pienze a me!
Reginè, quanno stive cu mmico,
nun magnave ca pane e cerase
nuje campávamo ‘e vase! E che vase,
Tu cantave e chiagnive pe’mme.
E ‘o cardillo cantava cu ‘ttico:
«Reginella ‘o vuò bene a ‘stu rre?».
T’aggio vuluto bene a te,
tu m’ ‘e vuluto bene a me!
Mo nun ce amammo cchiù,
ma ‘e vvote tu
distrattamente parle ‘e me!
Oje cardillo, a chi aspiette stasera?
Nun ‘o vvide? Aggio aperta ‘a cajola!
Reginella è vulata e tu vola!
Vola e canta, nun chiagnere ccá!
T’hê a truvá ‘na padrona sincera
ca è cchiù degna ‘e sentirte ‘e cantá.
T’aggio vuluto bene a te,
tu m’ ‘e vuluto bene a me!
Mo nun ce amammo cchiù,
ma ‘e vvote tu
distrattamente chiamme a me!