El magnan
Tradizionale - Lombardia
El magnan
Tradizionale - Lombardia
«Donne, donne, gh’è chi ‘I magnano
che ‘I gh’ha voja de laurà:
e se gh’avì quajcos de fa giustà,
tusan, gh’è chi ‘I magnan
che ‘I gh’ha voja de laurà». (2v.)
Salta fora una spusota
cunt in man ‘na pignata rota:
«E se me la giustì propi de galantom,
mi sì ve la daria
de nascost del mè om».
El marito, dietro l’uscio,
el gh’aveva sentito tuto,
el salta fora cunt un tarel in man
e pim e pum e pam
su la crapa del magnan.
El magnano al dis nagotta
e ‘I va via cun la crapa rota;
senza ciamà dutur né avucà
el s’è stagnà la crapa
al post di sò pignatt.